Age, inquies, ista parva sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Duo Reges: constructio interrete. Quod quidem nobis non saepe contingit. Conferam avum tuum Drusum cum C. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Sed nunc, quod agimus; Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Itaque his sapiens semper vacabit.

An eiusdem modi?

Aufert enim sensus actionemque tollit omnem.

Bork

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Bork

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Bork

Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus.

Bestiarum vero nullum iudicium puto. Bork Audeo dicere, inquit. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Memini me adesse P.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Bonum patria: miserum exilium. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Bork Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Sed residamus, inquit, si placet. Cur, nisi quod turpis oratio est?

• Quae duo sunt, unum facit.
• Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
• Consequens enim est et post oritur, ut dixi.
• Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

At hoc in eo M. Quis istud, quaeso, nesciebat? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Tamen a proposito, inquam, aberramus. An haec ab eo non dicuntur? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.

1. Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum?
2. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;
3. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
4. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
5. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
6. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
7. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Sed quid sentiat, non videtis. Deprehensus omnem poenam contemnet. Restatis igitur vos; Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video
compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore
perceptarum voluptatum;

Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna
esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.

1. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
2. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
3. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
4. Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

• Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
• Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
• Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

At enim hic etiam dolore. Erat enim Polemonis. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Tria genera bonorum; Sed nunc, quod agimus;

Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Itaque ab his ordiamur. Quid est enim aliud esse versutum? Sed videbimus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Falli igitur possumus.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Etiam beatissimum?

Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Quonam modo?

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Bork

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Si id dicis, vicimus. Quis hoc dicit? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Qui et definierunt plurima et definiendi artes reliquerunt,
quodque est definitioni adiunctum, ut res in partes
dividatur, id et fit ab illis et quem ad modum fieri
oporteat traditur;

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non
dicente te intellego;

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?