Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

1. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
2. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Si enim ad populum me vocas, eum. Quonam, inquit, modo? Suo genere perveniant ad extremum; Praeclare hoc quidem.

Nulla erit controversia. Certe non potest. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Immo alio genere; Ut id aliis narrare gestiant? Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? In schola desinis.

Quis enim redargueret?

Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Quae cum essent dicta, discessimus. Ostendit pedes et pectus. Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Optime, inquam. Et quidem, inquit, vehementer errat; Poterat autem inpune;

Ita prorsus, inquam; At, si voluptas esset bonum, desideraret. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quae ista amicitia est?

• Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
• At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
• Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
• Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.
• Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
• Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Scisse enim te quis coarguere possit?

Quis istum dolorem timet? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Memini vero, inquam;

Oratio me istius philosophi non offendit; Cur iustitia laudatur? Satis est ad hoc responsum. Dat enim intervalla et relaxat. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum,
quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse
heredem Q.

Duo Reges: constructio interrete. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Quis Aristidem non mortuum diligit? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Istic sum, inquit. Quaerimus enim finem bonorum.

Nam quod ita positum est, quod dissolutum sit, id esse sine sensu, id eius modi est, ut non satis plane dicat quid sit dissolutum.

Age, inquies, ista parva sunt.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Audeo dicere, inquit. Nam quid possumus facere melius? Hic ambiguo ludimur.

1. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
2. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.
3. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere.
4. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus,
quas supra dixi, metienda.

Si longus, levis;

Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Easdemne res?

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

Hic ambiguo ludimur.

Conferam avum tuum Drusum cum C.

Quo modo?

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Bork

Quod cum dixissent, ille contra.

• Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est.
• Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.
• Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
• Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse?