Ergo, inquit, tibi Q.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Dici enim nihil potest verius. Ut id aliis narrare gestiant? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Sed nunc, quod agimus;

Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te
elegantiora desidero.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne
refers?

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Haec dicuntur inconstantissime. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quibusnam praeteritis? ALIO MODO.

• Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
• Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
• Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
• Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
• Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
• Mihi enim satis est, ipsis non satis.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest.

• Bork
• Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
• Ea possunt paria non esse.

Maximus dolor, inquit, brevis est. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Memini vero, inquam; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Bork

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Bork

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Sedulo, inquam, faciam.

Non risu potius quam oratione eiciendum?

Bork

Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.

Nihil enim hoc differt. Quo tandem modo? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Bork Verum esto;

1. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
2. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.
3. Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet.

Idemne, quod iucunde? Si id dicis, vicimus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Poterat autem inpune; Idemne, quod iucunde? Pugnant Stoici cum Peripateticis.

1. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
2. Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
3. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
4. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? At coluit ipse amicitias. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Eademne, quae restincta siti? Nos cum te, M. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Venit ad extremum;

Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sit enim idem caecus, debilis. Cave putes quicquam esse verius. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Non est igitur voluptas bonum.

Non ego iam Epaminondae, non Leonidae mortem huius morti
antepono, quorum alter cum vicisset Lacedaemonios apud
Mantineam atque ipse gravi vulnere exanimari se videret, ut
primum dispexit, quaesivit salvusne esset clipeus.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae
effeminari virum vetant in dolore.

Stoicos roga.

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Optime, inquam.

Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum?

Eam stabilem appellas.

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.

Bork

Illi enim inter se dissentiunt.

Bork

Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur.

Summae mihi videtur inscitiae. Quorum altera prosunt, nocent altera. Quid nunc honeste dicit? Ut aliquid scire se gaudeant? Tum mihi Piso: Quid ergo? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Sint ista Graecorum;

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Qui convenit? Sed quid sentiat, non videtis. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Prioris generis est docilitas, memoria; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.