Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec dicuntur inconstantissime. Duo Reges: constructio interrete. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Memini vero, inquam;

Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Ratio quidem vestra sic cogit. Ut aliquid scire se gaudeant? Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Si quae forte-possumus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Illi enim inter se dissentiunt. Quis Aristidem non mortuum diligit? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Magna laus. De quibus cupio scire quid sentias.

Quis istud possit, inquit, negare? Quaerimus enim finem bonorum. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Peccata paria. Venit ad extremum; Venit ad extremum;

Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum
gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a
dolore.

Sed cum ea, quae praeterierunt, acri animo et attento
intuemur, tum fit ut aegritudo sequatur, si illa mala sint,
laetitia, si bona.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Illi enim inter se dissentiunt. Ita credo. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.

Haeret in salebra.

Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.

Moriatur, inquit.

Tanta vis admonitionis inest in locis;

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Cur id non ita fit? Urgent tamen et nihil remittunt. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Erat enim res aperta. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? An eiusdem modi?

Quae quidem adhuc peregrinari Romae videbatur nec offerre
sese nostris sermonibus, et ista maxime propter limatam
quandam et rerum et verborum tenuitatem.

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae
ille diceret?

• Quorum omnium quae sint notitiae, quae quidem significentur rerum vocabulis, quaeque cuiusque vis et natura sit mox videbimus.
• Quod quidem iam fit etiam in Academia.
• Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
• Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
• Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.
• Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Graccho, eius fere, aequalí?

Etiam beatissimum? Beatus sibi videtur esse moriens. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Utram tandem linguam nescio? Que Manilium, ab iisque M.

Bork

Hic ambiguo ludimur. Quis istud, quaeso, nesciebat? Sed fac ista esse non inportuna; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Quis enim redargueret? Eam stabilem appellas.

Frater et T. Respondeat totidem verbis. Age, inquies, ista parva sunt. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Iam contemni non poteris. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Quonam, inquit, modo? Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Optime, inquam.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Sed hoc sane concedamus.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Erat enim Polemonis.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Sint ista Graecorum;

Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

1. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

1. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
2. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
3. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
4. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
5. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.
6. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Hoc simile tandem est? Bork Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

• Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
• Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
• Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.
• Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.