Ratio quidem vestra sic cogit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Frater et T. Est, ut dicis, inquit; Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Duo Reges: constructio interrete. Dat enim intervalla et relaxat.

Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Stoici scilicet.

Quae contraria sunt his, malane? Bork Bork Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Ergo, inquit, tibi Q. Bork Sed haec omittamus; Falli igitur possumus. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

• An hoc usque quaque, aliter in vita?
• Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;
• Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
• Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Is hoc melior, quam Pyrrho, quod aliquod genus appetendi
dedit, deterior quam ceteri, quod penitus a natura recessit.

Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et
potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus
exquisitissimis ad epulandum.

Quid me istud rogas?

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Sedulo, inquam, faciam.

Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit?

Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Moriatur, inquit. Prioris generis est docilitas, memoria; Prioris generis est docilitas, memoria; Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Laboro autem non sine causa;

Bork

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Ita credo.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum.

Quae sequuntur igitur?

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Respondeat totidem verbis. Quorum altera prosunt, nocent altera. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Tu quidem reddes;

Bork Memini vero, inquam; Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. At enim sequor utilitatem.

1. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
2. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?
3. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.
4. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Nam de isto magna dissensio est. Restatis igitur vos; Id Sextilius factum negabat. Non est igitur voluptas bonum. Quid est igitur, inquit, quod requiras?

1. Non est igitur voluptas bonum.
2. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
3. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
4. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.
5. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
6. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M.

Inde igitur, inquit, ordiendum est. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Memini me adesse P. Prioris generis est docilitas, memoria; In schola desinis. Et nemo nimium beatus est; Rationis enim perfectio est virtus;

Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos, quos novisse vis, imitari etiam velis.

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Bork Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Bork

• Quid est enim aliud esse versutum?
• Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.
• Hoc non est positum in nostra actione.
• An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
• Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
• Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione
compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?

Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non
asperner, si non habeat, non admodum flagitem.