Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis Aristidem non mortuum diligit? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. In schola desinis. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

De hominibus dici non necesse est. Id mihi magnum videtur. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Hoc simile tandem est?

Quis, quaeso, inquit, est, qui quid sit voluptas nesciat,
aut qui, quo magis id intellegat, definitionem aliquam
desideret?

Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam
optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat.

Non semper, inquam; Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Certe non potest. Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Equidem e Cn.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Quod totum contra est.

Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.

Verum audiamus.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Quod quidem pluris est haud paulo magisque ipsum propter se expetendum quam aut sensus aut corporis ea, quae diximus, quibus tantum praestat mentis excellens perfectio, ut vix cogitari possit quid intersit.

1. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
2. Haec dicuntur inconstantissime.
3. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.
4. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. De quibus cupio scire quid sentias. Itaque his sapiens semper vacabit. Tanta vis admonitionis inest in locis; Iam enim adesse poterit. Bork Sed ad illum redeo. Cave putes quicquam esse verius.

Quid sequatur, quid repugnet, vident. Suo genere perveniant ad extremum; Bork Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus,
aliud negotii nihil habemus.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio
difficilius quiddam et obscurius.

Duo Reges: constructio interrete. Bork Proclivi currit oratio. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Sed quod proximum fuit non vidit. Sint modo partes vitae beatae. Explanetur igitur. Quare attende, quaeso. Ostendit pedes et pectus.

• An hoc usque quaque, aliter in vita?
• Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
• Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
• Quid, cum volumus nomina eorum, qui quid gesserint, nota nobis esse, parentes, patriam, multa praeterea minime necessaria?

Bork

Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Bork

Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.

Bork

Dat enim intervalla et relaxat.

Bork

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Bork

Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.

• Quamquam te quidem video minime esse deterritum.
• Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
• Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet.
• Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Murenam te accusante defenderem. Sed ad illum redeo. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Deprehensus omnem poenam contemnet.

1. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.
2. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros.
3. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
4. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
5. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
6. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

At certe gravius. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Cur iustitia laudatur? Age, inquies, ista parva sunt. Stoicos roga. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Tenent mordicus. Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Quis hoc dicit? Igitur ne dolorem quidem. Quo igitur, inquit, modo? Praeteritis, inquit, gaudeo.