Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.

Si longus, levis.

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Quoniam, inquiunt, omne peccatum inbecillitatis et
inconstantiae est, haec autem vitia in omnibus stultis aeque
magna sunt, necesse est paria esse peccata.

Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse
possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Igitur ne dolorem quidem. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Age, inquies, ista parva sunt. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Ut id aliis narrare gestiant? Ut id aliis narrare gestiant? Comprehensum, quod cognitum non habet? Quis hoc dicit? Zenonem roges; Recte, inquit, intellegis.

• Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
• Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
• Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
• Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.

Haec dicuntur inconstantissime.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Beatum, inquit.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Verum esto;

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Bork

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Si longus, levis.

Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Bork

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

1. Audeo dicere, inquit.
2. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
3. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
4. Itaque homo in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q.
5. At coluit ipse amicitias.
6. Cur id non ita fit?

Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

An hoc usque quaque, aliter in vita? Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id
esse laudabile.

1. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
2. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.
3. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
4. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

• Tamen a proposito, inquam, aberramus.
• Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
• Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
• Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
• Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
• Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Sed quot homines, tot sententiae;

Quod quam magnum sit fictae veterum fabulae declarant, in quibus tam multis tamque variis ab ultima antiquitate repetitis tria vix amicorum paria reperiuntur, ut ad Orestem pervenias profectus a Theseo.

Illa enim, quae sunt a nobis bona corporis numerata, complent ea quidem beatissimam vitam, sed ita, ut sine illis possit beata vita existere.

Duo Reges: constructio interrete. Est, ut dicis, inquam. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Bork Scisse enim te quis coarguere possit? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Paria sunt igitur. Quare attende, quaeso. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Sed haec nihil sane ad rem; Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Quis enim redargueret? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Bork Bonum integritas corporis: misera debilitas. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Torquatus, is qui consul cum Cn. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Bork

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Magna laus. Pauca mutat vel plura sane;