Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Velut ego nunc moveor. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Quid ad utilitatem tantae pecuniae?

Iam argumenti ratione conclusi caput esse faciunt ea, quae
perspicua dicunt, deinde ordinem sequuntur, tum, quid verum
sit in singulis, extrema conclusio est.

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum
valet, praetermissum est?

Restatis igitur vos;

Prioris generis est docilitas, memoria;

Bork

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Tria genera bonorum;

Summus dolor plures dies manere non potest?

• Non est igitur summum malum dolor.
• Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
• Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
• Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Tollenda est atque extrahenda radicitus. Urgent tamen et nihil remittunt. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Magna laus. In schola desinis.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Nihil ad rem! Ne sit sane; Certe non potest. Non est igitur summum malum dolor. Sed quod proximum fuit non vidit. Satis est ad hoc responsum. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.

1. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
2. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
3. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.
4. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.
5. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
6. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

1. Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum.
2. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
3. Contineo me ab exemplis.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt
inventoribus gratiam.

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Non est igitur summum malum dolor.

Hic ambiguo ludimur. Id Sextilius factum negabat. Scaevolam M. Pauca mutat vel plura sane; Quis enim redargueret? De illis, cum volemus. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?

At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.

At enim sequor utilitatem. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quid enim possumus hoc agere divinius? Scisse enim te quis coarguere possit? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Lege laudationes, Torquate, non eorum, qui sunt ab Homero laudati, non Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi aut Alexandri, lege nostrorum hominum, lege vestrae familiae;

• Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
• Ac tamen hic mallet non dolere.
• Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.

Bork Duo Reges: constructio interrete. Sed quae tandem ista ratio est? Utilitatis causa amicitia est quaesita. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Efficiens dici potest.

Ita nemo beato beatior. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

Quid vero?

Multi enim et magni philosophi haec ultima bonorum iuncta fecerunt, ut Aristoteles virtutis usum cum vitae perfectae prosperitate coniunxit, Callipho adiunxit ad honestatem voluptatem, Diodorus ad eandem honestatem addidit vacuitatem doloris.

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quae sequuntur igitur?

Bork

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Immo videri fortasse.

Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Nihil sane.

Quare conare, quaeso.

Ille incendat?

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Gerendus est mos, modo recte sentiat. Nihil sane. Poterat autem inpune; Vide, quaeso, rectumne sit. Proclivi currit oratio.