Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur bene. Ac tamen hic mallet non dolere.

Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Dici enim nihil potest verius. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

1. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
2. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
3. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

• Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
• Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
• Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Bork Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Rationis enim perfectio est virtus; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quis istud possit, inquit, negare? Graece donan, Latine voluptatem vocant.

• Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
• Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis.
• Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
• Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
• Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Bork

Falli igitur possumus.

Immo alio genere;

Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Bork

Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Quid me istud rogas?

Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis.

Praeteritis, inquit, gaudeo.

Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Quid enim?

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Bork

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Facete M.

Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Age sane, inquam.

Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur;

Primum quid tu dicis breve? Qui est in parvis malis. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Tum ille: Ain tandem?

Videsne quam sit magna dissensio? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Primum quid tu dicis breve? Quonam, inquit, modo?

Sed residamus, inquit, si placet. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Quid, de quo nulla dissensio est? Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Aequam igitur pronuntiabit sententiam ratio adhibita primum
divinarum humanarumque rerum scientia, quae potest appellari
rite sapientia, deinde adiunctis virtutibus, quas ratio
rerum omnium dominas, tu voluptatum satellites et ministras
esse voluisti.

Non est igitur voluptas bonum.

Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.

Utilitatis causa amicitia est quaesita. Bork

1. Hoc simile tandem est?
2. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
3. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
4. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
5. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
6. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Bork

Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice
disputare?

Si enim ad populum me vocas, eum. At iam decimum annum in spelunca iacet. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Duo Reges: constructio interrete. Quo modo autem philosophus loquitur? Ecce aliud simile dissimile. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Pugnant Stoici cum Peripateticis. Hoc simile tandem est?