Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork Duo Reges: constructio interrete. Quis enim redargueret? Quid de Platone aut de Democrito loquar? Itaque contra est, ac dicitis; Quod iam a me expectare noli. Hic ambiguo ludimur.

Bork

Quid censes in Latino fore?

Non igitur bene.

Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Verum audiamus. An tu me de L. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Deprehensus omnem poenam contemnet. Si quae forte-possumus. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

• Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
• Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
• Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?
• Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur.
• A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.

Age sane, inquam. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Laboro autem non sine causa;

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid
quidque sit aperitur, definitio est.

Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris
sunt dicta a Laelio.

Sed certe opus est ea valere et vigere et naturales motus ususque habere, ut nec absit quid eorum nec aegrum debilitatumve sit;

Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit.

Quid est igitur, inquit, quod requiras?

Sed quot homines, tot sententiae; Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quae cum dixisset, finem ille. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Istic sum, inquit.

Nam de isto magna dissensio est.

At certe gravius. Scaevolam M. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Bork At enim hic etiam dolore.

Sumenda potius quam expetenda. Erat enim Polemonis. Quare conare, quaeso. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Bork Quod totum contra est.

Ego, quam ille praeponendam et magis eligendam, beatiorem
hanc appello nec ullo minimo momento plus ei vitae tribuo
quam Stoici.

Id est enim, de quo quaerimus.

• At, si voluptas esset bonum, desideraret.
• Bork
• Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Deprehensus omnem poenam contemnet. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quis Aristidem non mortuum diligit? Urgent tamen et nihil remittunt.

1. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
2. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
3. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
4. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

Itaque fecimus. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Iam in altera philosophiae parte. Dicimus aliquem hilare vivere;

Quis hoc dicit?

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Cur iustitia laudatur?

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

At multis malis affectus.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Immo videri fortasse.

Nam ista vestra: Si gravis, brevis;

1. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
2. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
3. Aufidio, praetorio, erudito homine, oculis capto, saepe audiebam, cum se lucis magis quam utilitatis desiderio moveri diceret.
4. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.
5. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.