Sin aliud quid voles, postea.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bork

• Deinde, ubi erubuit-vis enim est permagna naturae-, confugit illuc, ut neget accedere quicquam posse ad voluptatem nihil dolentis.
• Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
• Hoc non est positum in nostra actione.
• Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est.

Quo tandem modo? Quae cum essent dicta, discessimus. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum.

Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem;

Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Istic sum, inquit. Quid me istud rogas? Quo modo autem philosophus loquitur? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo.

Restatis igitur vos; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Easdemne res? Inde igitur, inquit, ordiendum est. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Quae cum essent dicta, discessimus.

Atque ut reliqui fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, sic illi, ut sententiis nostris pro suis uterentur, nomina tamquam rerum notas mutaverunt.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Quare conare, quaeso. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Utram tandem linguam nescio? Omnis enim est natura diligens sui. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Bork

Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Bork

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Bork

Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Bork

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

ALIO MODO.

Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex
Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur
nec in contrariis.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Illa tamen simplicia, vestra versuta. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Quonam, inquit, modo?

1. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
2. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
3. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
4. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
5. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans
gumias ex ordine nostros.

Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.

Oratio me istius philosophi non offendit; Ut aliquid scire se gaudeant? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Aliter autem vobis placet. Verum esto;

Non est igitur voluptas bonum. Quo igitur, inquit, modo? Erat enim res aperta. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sint modo partes vitae beatae. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

1. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
2. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

Quare conare, quaeso.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Tuum credibile?

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Istic sum, inquit.

Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Id Sextilius factum negabat.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

• Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
• Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.
• Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
• Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Velut ego nunc moveor. Duo Reges: constructio interrete. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Nam voluptatis causa facere omnia, cum, etiamsi nihil consequamur, tamen ipsum illud consilium ita faciendi per se expetendum et honestum et solum bonum sit, nemo dixit.