Sed quid sentiat, non videtis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quid adiuvas? Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Etiam beatissimum? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis
fomentis dolor mitigari solet.

Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem
esse velint qui honestate summum bonum metiantur.

Bork

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Bork

A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.

Bork

Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris?

Tria genera bonorum;

Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.

Avaritiamne minuis?

Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Duo Reges: constructio interrete. Bork Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Odium autem et invidiam facile vitabis. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Facillimum id quidem est, inquam.

• Esse enim, nisi eris, non potes.
• Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
• Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
• Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus?
• Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
• Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Ratio quidem vestra sic cogit. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Id enim natura desiderat. Tum ille: Ain tandem? Falli igitur possumus. Poterat autem inpune; Nihilo magis. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Naturalem enim appetitionem, quam vocant o)rmh)n, itemque officium, ipsam etiam virtutem tuentem volunt esse earum rerum, quae secundum naturam sunt.

• Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.
• Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
• An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.
• Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Videsne quam sit magna dissensio?

Iam in altera philosophiae parte. Iam in altera philosophiae parte.

1. Quo igitur, inquit, modo?
2. Sed tamen intellego quid velit.
3. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
4. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

1. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
2. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.
3. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
4. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
5. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
6. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus
in praecordiis piscis inventus est?

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse
debilitari dolore, frangi, succumbere.

Idem adhuc;

Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum.

Verum esto;

Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.

Bork

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Comprehensum, quod cognitum non habet?

Ita prorsus, inquam; Mihi enim satis est, ipsis non satis. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Eaedem res maneant alio modo. Pauca mutat vel plura sane;

Quid est igitur, inquit, quod requiras? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Hunc vos beatum; Quaerimus enim finem bonorum. Sed tamen intellego quid velit. Bork